ATAERKİLLİĞİN MANEVİ KIZLARI -KADIN KAHRAMANIN ÖLÜLER DİYARINA İNİŞİ- (Hilal AKÇA)

55.0080.00 (-31%)

Stokta yok

Barkod 978-625-8051-08-7
Eser Adı ATAERKİLLİĞİN MANEVİ KIZLARI

KADIN KAHRAMANIN ÖLÜLER DİYARINA İNİŞİ

Eserin Dili Türkçe
Yazar Hilal AKÇA
Kağıt Bilgisi 70 gr Birinci Hamur
Kapak Bilgisi Karton Kapak
Baskı Tarihi 2022
Çıkış tarihi 2022
Baskı Sayısı 1.Baskı
Sayfa Sayısı 325
Ebat X, Y, Z (mm.)
(En, Boy, Derinlik)
16 x 23,5
ISBN 978-625-8051-08-7
Etiket Fiyatı (TL.) 50 tl
Karşılaştır

“Kaybettiğim parçaları arıyorum. Her nasılsa, onunla tanışmadan önce onları bulmam gerektiğini hissediyorum. Bir babanın kızı olarak, memnun etmeye ve başarmaya çalışırken ne kaybettim? Onun tarafını tutarak ne kaybettim? Resmin bütününü görme gerçeğinden bir parça kaybettim; çirkin, çılgın, reddedilmiş, kaybolmuş. Etrafıma bakıyorum ve annelerin kör kafalarını görüyorum: Benim, eski kocamın, annemin en iyi arkadaşlarının/Julia, Kathleen, Betty. Bana ne demeye çalışıyorlar? ‘Bizi dışarı çekin ve bedenlerimizle yeniden birleştirin. Bizi düzgünce gömün. Burada çamurun içinde yalnız bırakıldık. Hareket etme yeteneğimiz yok, göremiyoruz.’ ‘Karanlığı geri al,’ diye fısıldıyorlar. Onlarla birlikte gömülü başka neler yatıyor? Rüya görme yeteneğim-hayallerim, fantezilerim. Hayal gücüm burada bir yerde, bu toprak zemine saçılmış; peri masalları, ağaç evler ve topladığım fantastik yaratıklar. Bunlar benim geri aldığım parçalarım. Onları benim olarak geri alıyorum, bir zamanlar sahip olduğum, yapmak istediğim her şeyi yapabileceğim, hayal ettiğim her şeyi biçimlendirebileceğim hissini geri alıyorum. Bir zamanlar biliyordum ve büyülüydü. Eskiden evin yan tarafında oturur ve güllerin büyümesini izlerdim. Çok hareketsiz olabilirim, hayatın nabzını, kokusunu ve sesini hissedebiliyordum. Bataklığı biliyorum; bu yeni değil. Daha önce burada bulundum ve kendimi korunmuş hissettim. Bataklık, orman; onlar benim annem. Kendimi ağaçlara, çamura, çimenlere ve yapraklara bağlı hissettim. Kendimi asla yalnız hissetmedim. O bağlantıyı geri alıyorum. Şimdi katmanlara batıyorum. Çamurda kemikler var – beyaz, güzel, porselen kemikler. Kendi iskelet kollarımı ve kaburgalarımı tutuyorum. Kemikler çerçevedir. Kaybettiğim parçalar için daha derini kazıyorum. Onlara derinden yas tutuyorum. Nereye gittiler? Bu kemikleri elime aldığımda toprak zeminin altında ‘Ana Tanrıça’nın bakışlarını görüyorum. Bir kızı kucaklıyor. O, görmeyi beklediğim öfkeli, yaşlı ya da çirkin kişi değil; açık kahverengi saçlı genç bir kadın. Sakinleşir, sarılır, oturur, dinler ve korur. Gülüyor ve şarkı söylüyor, sesi çan gibi. Ama henüz orada değilim. Rehberimden beni indirmesini istiyorum. Beni daha önce gittiğimizden daha derine çekiyor ve gerçekten boğulacağımdan korkuyorum. Bataklığın altına inerken çok fazla su püskürtüp yutuyorum. Elimi tutuyor ve korkmamamı söylüyor. Beni bir mağaraya götürüyor. Orada küçük Lilliputlu adamlar tarafından inşa edilmiş bir iskele ile çevrili balinaya benzer devasa bir yer görüyorum…” ( Maureen Murdock, Ölüler Diyarı’na İniş’inden)

Açıklama Yaz “ATAERKİLLİĞİN MANEVİ KIZLARI -KADIN KAHRAMANIN ÖLÜLER DİYARINA İNİŞİ- (Hilal AKÇA)”

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Yorumlar

Henüz yorum yok.

Menü

ATAERKİLLİĞİN MANEVİ KIZLARI -KADIN KAHRAMANIN ÖLÜLER DİYARINA İNİŞİ- (Hilal AKÇA)

55.0080.00 (-31%)