“Kuşların şehrine azîmetim var

Vasf edem hâllerin ben ehibbâya

Ârif sen kıssadan bin hisse çıkar

Âkıl irmez bu sûretde manâya” (Hengâmî)

Yüzyıllar boyunca icra edilen sözlü geleneklerimizden olan Âşıklık Geleneği içinde yer alan destancılık, âşıkların kendi söyleyiş güçlerini göstermeleri için önemli bir alandır. Âşıklar destan söylerken konu, uzunluk kıstaslarına uymak zorunda kalmadan metinler icra edebilmekteydiler. Âşıkların destanlarında tercih ettiği konulardan biri de çevrelerinde gördükleri kuşları ve onların “hâllerini” bize anlatmaktır. Bu çalışmada âşıkların kuşları konu ettikleri destan metinleri ele alınmış, destanlarda zikredilen kuşlar hakkında bilgiler verilerek bu kuşların hangi yönleriyle eserlerde yer aldığına değinilmiştir.

Sözlü kültürümüzden kuşların dünyasına açılan bir pencere..